كان زمان

انا اللى كنت شاب معدود من الجدعان
ساد الحزن حياتى وبقيت فى خبر كان
شلت همومى بدرى ولا حد شال همى
وولى زمان الصبا والعود صبح دبلان
بس الحق عندى انا شبابى موعتلوش
وجريت كتير على الملام والسن مرحمتوش
وضاع الشباب وانا لسه شباب
والعمر راحت ايامه واره امل واتريه كداب
والصبر طيب يا عيونى على اشتريتهم وباعونى
والحق عندى انا رخصت نفسى
وانا اللى كنت غالى حتى على نفسى
صبحت فى يوم رخيص
ولا يمكن احنا فى زمن الغالى يرخص
والرخيص صبح غالى
وارجع واقول الحق عندى انا
الحق مع كل دمعه نزلت على الرخيص
ولا حتى كان يستهل انى افكر فيه
نزلت دمعى الغالى عليه
كل دمعة منى تساوى الف اه
واللى بكيت عليه ولا يسوى اى اه
عملت من دمعى بحر
وغرقت قلبى فيه
واستلمت قلبى الغريق فى شاطى الحزن والندم
وسط اه والم ودمع نزل بيجرح فى الخدود
ويقتل كل فرحة عرفتها واستلمت قلبى انا

حلو اوي الموضوع بس في حزن تفاءل يا اخي تفاءلو ولا تشائمو